Ben Deist Olabilir miyim?

Ben Deist Olabilir miyim

Baş paragraf, Vikipedi özgür ansiklopedi projesinden alıntıdır…

“Ben sadece esin yoluyla Deistim” Evet, kendi yaşanmışlıklarımın esnalarında, üzüntü fırtınalarıyla boğuşurken kendimi Allah’a en yakın hissettim hep. Kaynaklardan bihaber değilim. Çok kıymetli eserleri tabii ki okurum. Ama hakiki Müslümanlık; anlaması ve anlatılması zor bir din asla değil. İşte ben okuduklarımdan ve bazılarını abartılı bulup, daha çok endişe, korku ve ileriye giderek soğumamak için, iç sesime kulak verdim hep. Saçları düğüm düğüm olarak kendinden geçmiş genç bir doktor, mesleğini yapması, insanlara şifa dağıtması gerekirken bir Kuran’ın şifresi diye tutturdu.

                      

Varsanılar görecek ve kendinden geçecek kadar. Yaptığı aslında Kur-an'ın bir mucize olduğunu anlatmaya çalışmaktı belki... Ama Kuran’ı Kerim'in anlamından ötesini deşmek diye bir şey yanlıştı, değilse de ortalıkta yapılmazdı. Cifirsel hesaplarla, kendi kendine araştırıp sağlamasını yapmadan, gösteriye dönüşünce bu iş, oldukça büyük günaha girme ihtimali belirdi. Aslında cifir ilminin İslam’da da aslı ve hükmü yoktur. Şimdilerde bu doktorumuz ortalarda yok, bir bilgim de yok. İnancımız gereği sürekli başucumuzda duran “Kuran’ı Kerim” için, bir süre “Orada hesap makinesi var da biz mi görmüyoruz ?”diye düşündürttü.

Ve görünmesi imkânsız, sadece akıl yanılmalarından ötürü görüldüğü sanılan varlıkları resmedecek kadar ileri gitti. İslam Dini ve “Kuran’ı Kerim” asla hiç bir şeye alet edilemez. Reklamı yapılmaz. Namazla oruç övünç vesilesi olamaz. Faydası kendinize, takdiri Allah’a aittir. Ancak tavsiye edebilirsiniz. Bunu herhangi bir nedenle yapmayan ya da yapamayanlara… O da bir kere olur. Ben inanıyorum ki çok irdelerseniz günaha girersiniz. Bazen gördükleriniz sizi yanıltabilir. Ve daha birçok yanlış… Bu durumlardan hep üzüntü duydum. Ezberlenip inanılan şeklinden,   uygulanması gerekenlerinin kişisel ibadetlerde sıkışıp kalmasından, asla uygulanmadığından, buna rağmen, Kuran’ı Kerim ayetlerinden surelerin olur olmaz yerlerde bahsedilmesinden, siyasi söylemlerin içinde geçmesinden, kaçıncı asırda hala değişik manalar çıkarılmasından bir de bunu “Müslümanlık” başlığı altında sergilenmesinden dolayı çok kederlendim.

 Öyle bir devirde yaşıyoruz ki, sanki Allah ‘‘Sürekli tekâmül edin, etik bir şekilde kendinizi yenileyin, geliştirin!’’dememiş de  “Alın size tüm nimetlerden bir oyuncak, oynaya oynaya bozun, belki eski şekline getirebilirsiniz, ya da doğru yoldasınız.’’ demiş… Şirkten Allah’a sığınırım. “Tüm bu saçmalıklar bana ulaşan yoldur ’’ demişçesine gaflette birileri. Yazık çok yazık, Allah ve sayısı ancak onun varlığında sabit olan insanların arasındakiler. Tek ALLAH ve biz, bir de bizim için doğru olduğunu bildirdiği yapmamız gerekenler. Aslında bu kadarı yetmeli bize. Ben ve Allah, aramıza kimse girebilir mi? Tabii ki HAYIR… İşte bunca insanla aynı anda kontak halinde olduğunu, bunu yapmak için de hiçbir gayrete gerek duymadığını düşünürsek ki bu olayın sadece insanlarla olan kısmı. 

KÂİNAT,  ÂLEMLER,  GÜNEŞ,  AY, BİTKİLER ÂLEMİ, HAYVANLAR ÂLEMİ ve  daha bilmediğimiz niceleri. Üstelik de tüm bunların tek bir gücün yönetiminde olması. Tatminsiz ruhlarımızın “Görmeden inanmam!” diyerek istedikleri mucize budur işte. Daha ne görmek istiyoruz ki? Gördüklerimizi ve belki anlayıp, ya da algı bozukluğundan anlayamadıklarımızı daha üstümüze oturtup değerlendirememişken ve uygulamamışken bu istek niye? Onları da keşfedip, Allah yolunda harcanmayacağı netleşen açgözlülüğümüzden ve sırf nefsimiz için istediğimiz artık kesindir. Bu konularda yazdıklarımı ve yazacaklarımı paylaşacağım sizlerle. Tam bir deist olmak için çok yolum var. Aslında incelemedeyim, sadece esin yoluna talibim. Belki yaşım yetmeyebilir, zira son çeyrekteyim.

 Sağlıcakla kalın.


Ece Evren / İstanbul