 |
| İstediğim Sadece Sevgi |
Kendimi sana hiç bu kadar uzak ve sona bu kadar yakın hissetmemiştim.
Duygularım hiç bu kadar kırgın, sevinçlerim böyle dibe vurmamışlardı.
Saçlarım iyi ki kısacık, parmaklarım onları taramak için emir almıyor bile...
Bir yere mi gittin sevdiğim,bana elveda bile demeden?
Beni sessizliğe terk etmeye bu kadar hazır mıydın sen?
Daha evvel gittiğin yerde misin?
Zaten orada değil miydin beni severken?
Zaten orada değil miydin beni severken?
Sesini alamıyorum,mor bir uğultu sanki...
Kulaklarım acıyor, duymak acı veriyor,çiziyor bir yerlerimi...
Ne olur sus, dinle paylaşalım elimizde tek kalan şeyi...
Bize namusu, bize haysiyeti, onurlu olmayı anlatan sessizliğimizi...
Beni arayıp bulduğunda ki halinle, bugün arasında ki farkı...
Senin içinde koparken suratımı yalayan fırtınalarını, hissetmedim mi sanırsın.
Aşkımın yoğunluğunun içine iterek adeta beni...
Dürüstçe söylemeyip hissettirerek ...
Neden yaptın o hainliği, hani benden bir şey saklamayacaktın?
"Saçmalık bunlar, biraz hayata tutunsan" diyeceksin.
Her zaman söyleyeceklerini bildiğim gibi...
Tanıdığım aklından çıkacak sözleri...
Duymak istemiyorum artık o riyakar sesini...
Ve söyleyeceklerini bildiğim şeyleri...
Dinlemiyorum artık seni..
Dinlemiyorum artık seni..
Artık kendi sessizliğimdeyim şimdi..
Ece Evren / İstanbul
